Afedersin...

Konu: Afedersin... Salı Haz. 30, 2009 12:05 pm

Afedersin...
“Her gun, yeni bir seylerden Vazgeciyorum
Dun de canimdan Vazgectim, sonuna kadar..”
Ne guzeldi her sey... Insan en buyuk zarari kendisine verirmis ya… Biz de oyle yaptik.. Yikilmaz sanilanlari yiktik, yok olmayacaklari yok etmeyi basardik. Basardik dedigime bakma, en buyuk basarisizligimdir bu benim. Bir seyleri yasatmaya calisirken an be an yok etmeyi basarabilmek...
“Oyle bir yasamak ki, ne turludur sorma
Uzakta yasamak, yakinlardan yakin
Simdi bir tek sey kalmis becerebildigim
Bir sevgi, bir sevmek var gonlumun icinde”
Birbirimizden cok farkli olsakta ayni yonlerimizde vardi, inatciligimiz gibi. O kahrolasi inadimiz gibi. Yokluklardan var olan bir sevginin yeniden geldigi yere gitmesi pahasina Vazgecmeyecegimiz inadimiz. Farkliliklarimiz mi?.. Sen cok cesurdun bende bir o kadar korkak. Ne olursa olsun kopamazdim senden, ne olursa olsun bir omur beraberiz, biz birbirimize aitiz. Yine yanildim, yine sen hakli ciktin…
Ansizin gittin. Arkana bakmadan, sana dair hicbir iz birakmadan. Sevdigini soyleyen biri nasil bu kadar duyarsiz olabilirdi ki? O buyuk sevgi bir anda nasil yok olup gidebilirdi ki?
Gittin.. Geride bir cok soru birakip gittin. Geride beni birakip gittin... Umarim orada benim basaramadigimi biri basarmistir. Umarim gittigin yerde mutlusundur...

“Ikimize bir mutlu son yazdim... Baska bir yasamda, baska bir mutlu son.. Biz bunu hak etmistik..”